Wysięk opłucnowy to zaburzenie, podczas którego dochodzi do nagromadzenia zbyt dużej ilości płynu ustrojowego w jamie opłucnej (przestrzeni między dwiema warstwami opłucnej). Powszechnie, wysięk opłucnowy określa się wodą w płucach. Objawy zaburzenia to duszności, ból w klatce piersiowej, uczucie dyskomfortu w żołądku (niestrawność) oraz kaszel.
W klatce piersiowej znajdują się dwie cienkie błony. Jedną jest tzw. podszewka płuc, czyli opłucna trzewna, drugą zaś, opłucna ścienna, która obejmuje wnętrze klatki piersiowej. W zdrowym organizmie, małe naczynia krwionośne znajdujące się w opłucnej, wytwarzają bardzo małą ilość płynu, który nawilża i umożliwia błonom opłucnej sprawne schodzenie się wobec siebie podczas oddychania. Dodatkowy płyn, może zostać wyprodukowany przez naczynia krwionośne oraz limfatyczne, w celu utrzymania równowagi. Zdarza się czasami tak, że w opłucnej nagromadzi się zbyt duża ilość płynu, która nie może zostać usunięta, czego wynikiem jest właśnie, wysięk opłucnej. Najczęściej przyczynami wysięku opłucnej są choroby serca lub płuc oraz zapalenie czy zakażenie opłucnej.
Wysięk opłucnej rozwija się zwykle w związku z innymi problemami zdrowotnymi, ciężko zatem określić dokładny przedział wiekowy czy też płeć, bardziej narażone na to zaburzenie. Możliwe jest jedynie podanie chorób, które podnoszą ryzyko rozwoju wysięku oraz ewentualne zapobieganie jego rozwojowi.
Istnieją dwa rodzaje wysięku opłucnej- wysięk i przesięk. Jest to ważny aspekt tego zaburzenia, gdyż każdy z tych rodzajów wysięku pojawia się w postaci innego płynu, który również wskazuje na inną chorobę pierwotną. Dzięki temu możliwe jest także określenie lepszej metody leczenia.